ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΜΟΤΣΗ (GOALnews)
O Αλέκος Αλεξανδρής έχει να το θυµάται. «Μια µέρα πριν παίζαµε ΑΕΚ- Λάρισα και πήραµε τη νίκη (1-0) µε γκολ δικό µου από αµφισβητούµενο πέναλτι που κέρδισε ο Μανωλάς».
Η χρονική αναφορά του και οι µνήµες που ανακάλεσε χθες σε δηλώσεις του στον Sentra 103,3 δεν σχετίζονται µε εκείνη την αναµέτρηση, αλλά µε τη γέννηση στις 17/1/1994 του γιου του Γιώργου, που όπως φαίνεται πήρε το DNA του στράικερ από τον πατέρα του.
Οι δυο τους -για να µπούµε σιγά σιγά και στο «ψητό»- συνυπάρχουν πλέον µε τη σχέση του παίκτη–προπονητή στην οµάδα της αγωνιζόµενης στον 4ο όµιλο της Δ' Εθνικής και έχουσα βλέψεις ανόδου Ελασσόνας.
Η προχθεσινή πρεµιέρα για την εδρεύουσα στους πρόποδες του Ολύµπου λαρισινή οµάδα ήταν ιδανική (4-0). Πιο ιδανικό, όµως, ήταν το ντεµπούτο σε εθνική κατηγορία του Αλεξανδρή junior, ο οποίος εισερχόµενος ως αλλαγή στον αγωνιστικό χώρο στο 75' πρόλαβε να πετύχει δύο γκολ (76' και 90').
Με ύψος 1,84 µ. (έξι πόντους ψηλότερος από τον πατέρα του) αγωνίζεται ως φουνταριστός επιθετικός και όπως µπορείτε να διαβάσετε και στην παρακάτω στήλη έχει ως ίνδαλµά του τον Αλέξη Αλεξανδρή.
«Πώς θα γινόταν διαφορετικά;» θα µας πείτε, αφού τα 252 γκολ σε 528 επαγγελµατικές συµµετοχές του πρώην άσου της ΑΕΚ και του Ολυµπιακού είναι στατιστικά που θα «ορεγόταν» ο οποιοσδήποτε.
Η σχέση Αλέξη και Γιώργου πέραν των τεσσάρων γραµµών του γηπέδου είναι αυτή της µεγάλης αγάπης που έχει ένας πατέρας για το παιδί του, εντός αυτού, όµως, κρατά µόνο το χαρακτήρα της διαπαιδαγώγησης.
Του προπονητή που γνωρίζει όσο κανείς τα µυστικά του γκολ και επιδιώκει να τα µεταλαµπαδεύσει στους παίκτες του. Ενας εκ των οποίων τυγχάνει να είναι ένας ελπιδοφόρος και ταλαντούχος φορ. Ο γιος του...
Η ΠΑΤΡΙΚΗ ΣΥΜΒΟΥΛΗ
«Του έχω πει να είναι ο εαυτός του»
Το επώνυµο που ο Γιώργος Αλεξανδρής... κουβαλά είναι βαρύ. Η σύνδεση µε τον πατέρα του και όσα έχει εκείνος πετύχει στους αγωνιστικούς χώρους είναι αναπόφευκτη.
Στον ίδιο τον τεχνικό της Ελασσόνας, πάντως, δεν αρέσουν οι χαρακτηρισµοί του τύπου το «το µήλο έπεσε κάτω από τη... µηλιά», ωστόσο παραδέχεται πως «σίγουρα τον βαραίνει το όνοµα. Εγώ, όµως, του έχω πει πως θα πρέπει να αποβάλει το ποιος είναι ο πατέρας του και να είναι ο εαυτός του».
Ο 43χρονος προσθέτει ότι «οι σχέσεις µας εντός των τεσσάρων γραµµών είναι απόλυτα επαγγελµατικές. Πολλές φορές, µάλιστα, του συµπεριφέροµαι πιο σκληρά απ' ό,τι στους άλλους ποδοσφαιριστές της οµάδας µας, γιατί έτσι πρέπει».
Σκιαγραφόντας το προφίλ του γιου τονίζει πως «είναι ένας επιθετικός µε αίσθηση του γκολ, αλλά είναι πολύ µικρός ακόµη. Οπως και οι 26 παίκτες που έχουµε στην οµάδα, έτσι και ο Γιώργος δικαιούται µία θέση στο όνειρο. Θέλει να δουλέψει, έχει το µέλλον µπροστά του και εγώ τον αφήνω απερίσπαστο».
Ο Γιώργος Αλεξανδρής ξεκίνησε την ποδοσφαιρική του διαπαιδαγώγηση από τις ακαδηµίες της Βέροιας σε ηλικία 10 χρονών. Πέρυσι έκανε προπονήσεις µε την οµάδα Νέων του Ολυµπιακού υπό τις οδηγίες (όπως και τώρα ) του πατέρα του. Τα πολλά χρήµατα που αξίωνε η τότε οµάδα του, όµως, δεν του επέτρεψαν την ολοκλήρωση της µεταγραφής.
Η αφιέρωση µε την Πάρµα και το γυριστό µε τον Αγιαξ
Ο Γιώργος Αλεξανδρής είναι Ολυµπιακός και δεν το κρύβει. Θυµάται, άλλωστε, τις πολλές φορές που καθόταν στον πάγκο των Πειραιωτών βλέποντας τον πατέρα του αγωνιζόµενο µε τα ερυθρόλευκα. Λογικό, λοιπόν, και το ερώτηµα «ποια στιγµή σου έχει µείνει χαραγµένη περισσότερο από κάθε άλλη στη µνήµη σου;».
Η απάντηση ήρθε... αβίαστα. «Ολοι µας ξεχωρίζουµε κάποιες στιγµές, έχουµε κάποιες εικόνες που µας έχουν µείνει καλά... εντυπωµένες. Η δική µου, στη σχέση µου µε τον πατέρα µου, ήταν στη φιέστα του Ολυµπιακού τον Μάιο του 2002.
Τότε που µε το που έβαλε το γκολ ήρθε στον πάγκο και µου έδωσε ένα φιλί» απάντησε ο 17χρονος σήµερα φορ, που δεν δίστασε να ξεχωρίσει και το αγαπηµένο για τον ίδιο γκολ στην καριέρα του Αλέξη Αλεξανδρή: «Εκείνο µε τον Αγιαξ». Το συγκεκριµένο µατς στο πλαίσιο του Τσάµπιονς Λιγκ, θυµίζουµε, διεξήχθη ανήµερα (21/10/1998) των τριακοστών γενεθλίων του επιθετικού του Ολυµπιακού και το εκπληκτικό αυτό τέρµα είχε δώσει τη νίκη µε 1-0 στους Πειραιώτες.
Ο Γιώργος Αλεξανδρής δηλώνει ακόµη στο «Goal» πως «ο πατέρας µου αποτελεί πρότυπο για εµένα τόσο εντός όσο και εκτός αγωνιστικών χώρων», αν και ταυτόχρονα ως ινδάλµατα έχει και τους... «Ιγκουαΐν, Φαλκάο, Αντεµπαγιόρ».
Από τα παρακάτω λεγόµενά του, πάντως, φαίνεται το πόσο προσγειωµένος είναι, αλλά και πώς αντιµετωπίζει το γεγονός ότι αγωνίζεται κάτω από τις οδηγίες του πατέρα του. «Η αγωνιστική συµβουλή του που κρατάω είναι το ''κάτω το κεφάλι και πολλή δουλειά''.
Και όπως λέει και ο ίδιος καλά κάνει και µε αντιµετωπίζει ενδεχοµένως και µε µεγαλύτερη αυστηρότητα από τους άλλους παίκτες.
Η σχέση µας στο γήπεδο είναι καθαρά παίκτη-προπονητή». Οσο για τα όνειρά του; Τα βραχυπρόθεσµα; «Να πάµε καλά µε την Ελασσόνα, η οποία δουλεύει σε επαγγελµατικά πρότυπα και να πετύχουµε τον στόχο της ανόδου». Τα µακροπρόθεσµα; «Δεν έχουν ταβάνι. Οσο πιο ψηλά γίνεται».
